چند روزی هست که دوست دارم وبلاگ گردی کنم اما هر بار که صفحه وبلاگ های بروز شده رو باز میکنم و با انبوهی از وبلاگ های اسپم روبرو میشم این میل در من خاموش میشه...!
لطفا وبلاگ خوب معرفی کنید!
قسم به زندگی که مرده
قسم به مرگ اون شهید
قسم به قصـــه ی دلو
کـــه آخـــــرش ســـر نرسیــــــد
قسم به مهر مادری
قســــم به یار و یاوری
قسم به اون خدایی که
بین ما کرده داوری
قسم به همه وجود
قسم به سجده و سجود
قسم به لحظه ی وداع
قسم به مرگ این صدا
قسم به بغض سینه ها
قسم به خیسی نگاه
قسم به اون حقیقتی
که گمشده توی صدا
به اون طلوع بی نشون
به اون همه خط و نشون
قسم به اون حقیقتی
که معلومه با رنگ خون
شراب تلخ می‌خواهم که مردافکن بود زورش
که تا یک دم بیاسایم ز دنیا و شر و شورش
سماط دهر دون پرور ندارد شهد آسایش
مذاق حرص و آز ای دل بشو از تلخ و از شورش
بیاور می که نتوان شد ز مکر آسمان ایمن
به لعب زهره چنگی و مریخ سلحشورش
کمند صید بهرامی بیفکن جام جم بردار
که من پیمودم این صحرا نه بهرام است و نه گورش
بیا تا در می صافیت راز دهر بنمایم
به شرط آن که ننمایی به کج طبعان دل کورش
نظر کردن به درویشان منافی بزرگی نیست
سلیمان با چنان حشمت نظرها بود با مورش
کمان ابروی جانان نمی‌پیچد سر از حافظ
ولیکن خنده می‌آید بدین بازوی بی زورش
#حافظ
با خودم عهد کرده بودم که دیگه به بلاگستان برنگردم!
ولی دلتنگی باعث شد طاقت نیارم و عهدم رو بشکنم
ســــلــــام!!
داشتم قسمت مالکیت معنوی و گزارش کپی برداری های وبم رو میدیدم. یکی هست همه پستهام و همچنین جوابایی که به کامنتها دادم رو کپی کرده:| گرخیدم یه لحظه! چرا آخه؟! داری مدرک جرم جمع میکنی؟:|
تمام شد!
همونی شد که دلم میخواست
با وجود مخالفت همه (همههه هااااااا!) شدم دانشجو معلم (:
پ.ن:کامنت خصوصی پستهام فعال نمیشه:|حرفی سخنی داشتید اینجا بگید!((:
سوم راهنمایی بودم. امتحاناتِ نوبتِ اول شروع شده بود و من به مادر قول داده بودم معدلم ۲۰ بشه. رقابت توی مدرسه‌ی ما بر سرِ صدمِ نمره بود. (مدرسه‌ی الکی مثلاً تیزهوشان) کارِ راحتی نبود اما از اونجایی که لبخندِ مادر ارزشِ تحملِ هر فشاری رو داره بکوب می‌خوندم...
