امیر عظیمی که هیچ‌وقت در مارکت موسیقی به حقش نرسیده این بار شاهکار خلق کرده است.
«دلبستگی» از همان ابتدا با ترانه‌اش به ما می‌گوید اگر خشت اول درست نهاده باشد بنای کار تا چه اندازه قوی خواهد بود. ترانه کار پر از توصیف‌های شاعرانه و بسیار زیبا از معشوق است و به همه ثابت کرده سانسور فقط یک بهانه برای نق زدن است. «من زیر چتر مژه هات میرم وقتی تو بارونی ترین ماهی». عالی نیست؟ باور کنید که هست!
ملودی کار، فاخر و سنگین است و به سادگی و به سرعت با آن ارتباط برقرار نخواهید کرد. هرچه بیشتر آن را گوش کنید بیشتر از آن لذت خواهید برد. تنظیم کار یک تنظیم غربی و به شدت زیباست. استفاده از یک آرپژ با جنس پیانو هم آرامش‌بخش است و هم احساسی. از سوی دیگر در این ترک از صدای عظیمی به عنوان بک وکال استفاده شده. نتیجه؟ بی‌نظیر!
این کار بی عیب و ایراد نیست. به طور مثال لحن خواندن عظیمی برخی لحظات ایرانی است و با فضاسازی تنظیم جور در نمی‌آید اما وقتی کلیت کار انقدر زیبا شده باید آن را شاهکار دانست و از گوش دادن آن لذت برد. دلیل نمی‌شود وقتی عظیمی پروپاگاندای رسانه‌ای ندارد و با آهنگ‌هایش داب‌اسمش نمی‌سازند موسیقی‌اش نادیده گرفته شود. پس لطفا از این کار لذت ببرید و آن را برای «اهل دل» بفرستید!
