چهارشنبه ۱۷ دی ۹۹
یه روزی برای رفتن به شهری که دانشگاه میریم از خواب بیدار میشیم و بالاخره اون روز، روز زیبایی خواهد بود...
یه روزی برای رفتن به شهری که دانشگاه میریم از خواب بیدار میشیم و بالاخره اون روز، روز زیبایی خواهد بود...
کاش کرونا تموم شه، دوباره برگردیم دانشگاه، ولی این سنت حسنه مجازی برگزار شدن امتحانا همچنان باقی بمونه.
وقتی کرونا تموم شه، ماسکم رو مثل این کلاه فارغ التحصیلیا پرت میکنم هوا.
به هرکی میگم حالم خیلی خوبه یه ساعت بعدش به گا میرم. توف تو چشاتون چقدر شوره آخه😒😂
هر کاریم بکنی بعضی چیزا رو نمیتونی تغییر بدی. اون چیزی که هی سمتش میری و دوست داری که بشه بالاخره پیغام اینکه دیگه هیچوقت اون چیزی که میخوای، اتفاق نمیوفته رو بهت میده. بیخیال شو. ولش کن.
آقا اگه حوصله پست رگباری و چرت و پرت محض دارید پیام خصوصی بدید لینک کانالمو بدم بهتون یا هم اینکه آی دی بدید اد کنم
شبها خوابم نمیاد، صبحها بیدار شدنم. در کل زندگی کردنم نمیاد.
پ.ن: شدیدا بی حالم. یچیزیم شده اما نمینونم چی شده.