یادداشت های یک پسر

بگم +500 شدی خوشحال میشی؟

امید عاخرین چیزیه که میمیره.. 

امیدوارم از کنکور نا امید نباشی

عه نههههه نباید نا امید باشیییییییی

فک کنم باید یه کنسرت بزارم از درصد افسردگی و ناراحتی بیانیان کم شه

تنها نیستی ...

دقیقا. من خودم همیشه سعی کردم انرژی مثبت داشته‌باشم و همین حرفای تکراری ولی فکرشو که میکنم دلخوشیامون محدود شدن به چیزای خیلی خیلی کوچیک. هر چی میگردم شور و شوق زندگی رو تو خودم پیدا نمیکنم. درمورد کرونا، این همه رعایت نکردن مردم هم اعصاب آدمو صد برابر خوردتر میکنه.

اعصاب همه این روزا خورده :/

بی لیاقت!

وقتی یه مشت بی لیاقت میان رییس میشن همینه :(

ینی تحت هر شرایطی امید داشته باش...حتی اگ دور از جونت رو تخت بیمارستانی و سطح هوشیاریت 2عه

خب خواستم خوشحال شی :(

مرگ واقعیت زندگیمونه دیر یا زود سراغ همه میره

یه کتابی خوندم به اسم در آغوش نور.. خارجیه. تجربه کسایی که از مرگ برگشتن و همه شون بدون استثنا میگن که خیلی حال خوبی بوده و دلشون نمیخواسته برگردن تو این دنیا و زندگی

به دلیل اینترنت تو آفسایدمون، الان عکس پست رو دیدم و تازه فهمیدم چی به چیه :)) 

اون تیک چقدر عجیبه و اون عدد چقدر ناراحت‌کننده‌ست. میفتم یاد اون روزایی که هنوز سر و کله این ویروسه تو ایران پیدا نشده‌بود و احوال اون موقعمون. کاری نمیشه کرد جز صبر. ان‌شاءالله که خدا خودش بخیر بگذرونه. 

مرگ هست. زمانش مشخص نیس 

ولی ناامیدی نباید باشه 

خدا با ماست 😍

تنها چیزی که مونده کور سویی از امیده ...

نباید بزاریم خاموش بشه

اگه بشه ... دیگه چی داریم ...؟

اجالتا اسم وبلاگ شما مرا یاد وبلاگ خودم می اندازد :))

حس بدی میده اون تیکه :(

همیشه یادت باشه ..ناامیدی=مرگ

پس هیچ وقت ناامید نشو 😊

چرا تو هر وبی که میرم همه ناامیدن😕