یکی بود یکی نبود زیر گنبد کبود یه جنگلی بود به اسم ایران. اون موقعی که هنوز دایناسورها توی جنگل چرخ چرخ میزدند چندتا از نمونه های اولیه انسانی تصمیم گرفتند برای این که جلوی بی کار گشتن بچه های نوجوون و شیطونشون که زندگی رو براشون سخت کرده بودند رو بگیرند.
پس یه جلسه ای برگزار کردند که چکار کنیم و چکار نکنیم که یه فکر بکر به ذهنشون رسید... اونا با خودشون گفتند که بچه های ما الان تو دوره ای هستن که بیشتر از هر وقتی دوست دارند بازی و تفریح کنند و وقتشون رو حروم کنند:/ پس ما باید یکاری کنیم که انقد درگیر بشند که وقتی برای این لذت های بچه گونه نداشته باشند. پس شروع کردند به نوشتن کتاب های قطور و بزرگ روی دیوار های غار و تخته سنگ های بزرگ و بچه هارو مجبور کردند که تا مرز کور شدن این نوشته هارو که بعضا خیلی هم بدردنخور بودند بخونند تا ازشون امتحان گرفته بشه و بهترینشون (اونایی که زنده موندند) به مرحله بعدی برند. خلاصه کم کم بین بچه ها رقابت پیدا شد و چندتا از اون نمونه های انسانی اولیه به فکر افتادند که بهترین وقت برای چاپیدن مردم کیه؟وقتی که مردم اشکشون در اومده؟نهههه وقتی که مردم دارن سرچیزی باهم رقابت میکنند! پس شروع کردند به برگزاری کلاس ها و چاپ کتاب های بیشتر و سعی کردند تا اون جایی که میتونند مردم رو برای این رقابت، سرسخت تر بکنند. پس شروع کردند به سرویس کردن ماتحت مردم به روش های مختلف. چون این کار خیلی سودمند بود بیخیال شکار شدند و چسبیدند به این کار! این شد که تصمیمی که قرار بود چند سال نوجون های نمونه های انسانی اولیه رو مشغول کنه تا الان ادامه پیدا کرده...
اسم اون رقابت مسخره با هدف مسخره‌ش: "کون پاره و کور کردن نمونه اولیه انسانی جهت جلوگیری از لذت بردن از دوره نوجوانی" بود که به اختصار "کون کور" نامیده شد و بعد ها با گذر زمان به "کنکور" تغییر پیدا کرد!
بعدا نوشت:
رسما دارالمجانینه! کنکور بعد از تعویق دیروز، به تعجیل امروز رسید! تعویق کنکور کنسل شد!
